Blog-eko azkeneko sarrera prestatzen ari nintzela, Renzo Piano-k "Conversación con Renzo Cassiogli" liburuxkan esandako pasarte bat etorri zitzaidan burura:
"Lo que construye la ciudad es la complejidad de sus funciones, que sobre el mismo suelo, sobre la misma plaza, haya gente que vive, que viene a divertirse, que va al teatro o al cine, a comprar, de visita, turistas alojados en un hotel o gente que va a trabajar. Una mezcla de todas estas funciones en el mismo lugar: esto es lo que construye una ciudad. Esta intensidad otorga dimensión humana a la ciudad, y es esta mezcla la que ha degenerado durante el siglo XX."
XX.mendeak iraultza handia suposatu zuen pertsonen bizitzeko eran. Teknologiak baliabide eta onura handiak ekarri zituen eta jendea gehiago eta hobeto bizitzen hasi zen. Industriaren ondorioz, nekazaritzan behar ziren eskuak gutxitu eta nekazariek hirietara emigratu zuten.
Baina teknologiak nekazaritzan izan zuen eragin honek, azkenik, hiriari kalte handia eragin zion. XX. mendean hiriek kontrolik gabeko hazkuntza jasan zuten, gure herrialdean gehienbat 60. hamarkadan nabaritu zena. Hiriek bere esentzia galdu zuten neurri handi batean. Aipatutako kontrolik gabeko hazkuntzak zentzu gabeko espazio publikoak sortu zituen, gaur egun degradatuak azaltzen direlarik. Trafikoaren gorakadak ere, eragina izan zuen degradazio honetan eta gaur egun espazio publiko hauetako asko aparkaleku ilun eta ospeletan bihurtu dira.
Gure eginkizuna XXI. mendea hiriaren berreskurapenaren mendea izatea lortzea izango da.
Hernaniko Arantzazu "plaza".
No hay comentarios:
Publicar un comentario