Manuel de Falla Auditorioa (2)

Pasa den asteko blog-eko sarrera jarraituaz, Granada hirian kokatzen den Manuel de Falla Zentruaren analisi sakonago bat ekarri dut gaurkoan.

Musika zentru 1975-1978 urte artean eraiki zuen Jose María García de Paredes arkitektoak. Eraikin honek, Granadak musika ekitaldi internazionalak ospatzeko beharrezkoa zuen musika areto baten beharrari erantzun zion.

Hala ere, proiektua ez zen musika areto soil batean geratu eta Manuel de Falla espainiar konpositoreari omenaldi bat egiteko ideia sortu zen. Musikaria, Granadan bizi izan zen 20 urtetan zehar eta aretoa eraikitzeko bere etxearen alboan zegoen orube bat aukeratu zen.

Udaletxeak musikariaren etxea izandakoa erosi eta etxe-museo batean bihurtu zuen. Honela, Manuel de Falla zentrua sortu zen, etxe-museoa, Ikasketa zentrua eta Auditorioak osatzen zutelarik.

Zentruak erabilera anitzetarako balio izatea izan zen arkitektoaren nahi nagusia. Nahiz eta musikak lehentasun osoa duen, eraikina guztiz aldakorra da eta kongresu eta antzezlanak burutzeko balio du. Honez gain, aretoaren planteamenduak, aforo ezberdinak eskeintzen ditu beharrezkoak suerta daitezkeen erabilera guztientzako.

Eraikina, Genil eta Darro ibaien artean kokatzen den Alhambra-ko tontorrean kokatzen da. Granadako hondare kultural nagusia tontor honetan kokatzen da, hiri guztiaren bistan, beraz, eraikinaren bolumetria, materialak eta presentzia kontu handiz zaindu beharrekoak ziren.

Eraikinak orubearen malda handia aprobetxatuz, programaren zati handi bat lur azpian kokatzen du, kanpoko bolumenak tontorraren perfila ez gainditzea lortuz. Horrela, eraikinaren presentzia minimizatzen du. Aukeratutako materiala eta bolumenak apalak dira, Alhambrak tontor horretan duen protagonismoa mantendu nahian.

Proiekturen gune garrantzitsuena aretoa da. García de Paredes-ek Scharoun-en Berlingo Filarmonika eta erromantizismoko kutxa-aretoak hartu zituen oinarritzat. Horrela, ikusleak eszenatokiaren aurre eta atzealdean izango zituen areto estu eta luze bat proiektatu zuen. Forma honetako aretoek akustika hobea dute areto zabalek baino.

Auditorioa erabilera ezberdin asko jasateko prestatua dago. Eszenatokia aretoaren erdialdean kokatzen da, aurrealdean 897 eta atzealdean 414 eserleku dituelarik. Zonalde hauek kortina bidez banatu daitezke, behar bakoitzak eskatzen dituen ezaugarrietara moldatuz.

1986. urtean sute bat gertatu zen Manuel de Falla zentruko areto nagusian. Sute honek musika zentruaren ixtea eragin zuen 5 urtetan zehar. 2008-2010 urte artean ere itxita egon da eraberritze lan batzuk zirela eta, baina, pasa den irailaren 10an Granada Hiriko Orkestak, Estrella Morente bakarlari bezala zuela, eskaini zuen kontzertu batekin auditorioaren zabaltzea ospatu zen.

Bibliografia:

-Auditorio Manuel de Falla, Granada, 1975-1978; Ángela García de Paredes.

Panoramikak

Egunero zerbait berria ikasteko jaioak omen gara. Herenegun unibertsitateko tailerrean lanean ari ginela, lagun bati bere argazkiekin panoramikak sortzeko beharra sortu eta nola egiten ziren ba ote nekien galdetu zidan. Nik, ideiarik ez nuela erantzun nion, nire argazki kamera ez zela beste munduko ezer.

Eskerrak, momentu horretan hirugarren lankide bat alboan zegoen, eta delako panoramika hauek sortzeko internet-etik Panorama Maker programa jaistea besterik ez zegoela esan zigun! Mila esker! Karrerako zazpigarren urtea izan eta horrelako trukiloak ez ezagutzea marka da gero!

Manuel de Falla Auditorioa

Proiektua: Manuel de Falla Auditorioa

Egilea: José María García de Paredes

Kokapena: Granada

Urtea: 1975-1978

Azalpena:

...El auditorio Manuel de Falla en Granada, de José María García de Paredes, a pesar de sus grandes dimensiones y de la complejidad de su programa, supo evitar la tentación de monumentalidad en esta ciudad de importantísimos monumentos arquitectónicos, sin recurrir tampoco a elementos folclóricos que contribuyeran a hacerlo más comercial y popular. Sin duda, su planteamiento es tan sensible a su entorno como los mencionados proyectos de Oiza y Moneo. El auditorio adopta una postura crítica hacia la comercialización y la sentimentalización del patrimonio cultural de esta extraordinaria ciudad andaluza fundada en el siglo XI y cargada de historia. Con el fin de integrar esta gran sala, con capacidad para 1.311 espectadores, sin imponer una megaestructura en el paisaje y permitiendo las vistas hacia las cumbres de Sierra Nevada, García de Paredes rompe el monolítico volumen en dos piezas de diferente tamaño unidas por un paseo peatonal que conduce a un mirador asomado a la sierra. Esta renuncia a imponer su presencia ha demostrado su acierto, pues el auditorio establece un armonioso diálogo con su espectacular entorno. A través de este planteamiento antimonumental, antisentimental y profundamente realista, García de Paredes rindió un merecido homenaje a Manuel de Falla, el gran músico español que murió en 1947 en el exilio argentino, sin haber podido regresar a la ciudad.

AV Monografías 113, Spain Builds

Ondorio Nagusiak:

-Manuel de Falla auditorioa, izen bereko musika zentru baten baitan kokatzen da. Musika zentru hau, Manuel de Falla etxe-museoak, Auditorioak eta Ikasketa Zentruak osatzen dute.

-Garcia de Paredes arkitektoak, eraikina bere inguruan integratzea zuen helburu, ez alboko monumentuekin konpetentzian egongo zen eraikin bat sortzea.

-Proiektu hau, Alhambraren alboan kokatzen da, Genil eta Darro ibaiek sortzen duten ibarrari begira dagoen tontor batean. Hortaz, eraikina malda handiko inguru batean kokatzen da.

-Nire proiektua eta auditorio honen artean dauden ezaugarri komunak direla eta, proiektu hau hobeto ezagutzen lagunduko didan analisi sakonago bat egitea komenigarria izango litzatekeela uste dut. Aurki izango dira analisi honen emaitzak blogean.

Txingurri Txulo Zubia

Hernaniko Lizeaga auzoa topografia irregular baten gainean kokatzen da. Auzo hau, Hernaniko Kaxkoa eta Portu auzoaren artean kokatzen da, bi hauen arteko 40m-ko desnibela pairatuz.

Bi dira auzo honetako kale nagusiak: Lizeaga kalea eta Portura jaisten den bidea. Bi kale hauek gurutzatu egiten dira, baina 6m-ko kota ezberdintasun batekin. Altuera diferentzi hau Txingurri Txulo zubiaren bitartez lortzen da. XVIII. mendean eraikitako zubi hau Gipuzkoako Ingeneritza Zibilaren aurreneko obratako bat da, baina, nahiko ezezaguna da hernaniarren artean, duela bi urterarte ezkutuan egon baita.

Zubi honen zati handiena, Lizeaga kaleko 3. zenbakia eraitsi zen momentuan bistaratu zen. Ordurarte zubiaren bi arku ikusteko aukera besterik ez zegoen, baina, orain, beste 4 arku agertu dira. Era honetan, herriak, balore historiko handiko elementu bat berreskuratu du eta bere ondoan kokatzen diren Leokako labadero eta ermitarekin, inguru benetan baliotsu bat eratzen du.

Guzti honek eztabaida handia sortu du herrian, Txingurri Txulo zubia guztiz berreskuratzeko asmotan, Lizeaga kaleko 1. zenbakia eraistea komeni den ala ez uste dutenen artean.

Gai honi buruz, Imanol Jiménez arquitecto urbanista, Hernaniko urtekarian argitaraturiko artikulu batean mintzatu zen:

Bastero Kultur Etxea

Proiektua: Bastero Kultur Etxea

Egilea: Luis Peña Ganchegui, Rocío Peña, Mario Sangalli

Kokapena: Andoain, Gipuzkoa

Urtea: 1998

Azalpena:

"Las distintas actividades propuestas ofrecen, como característica común más interesante desde la perspectiva de una intervención única, la compatibilidad de usos, que permite establecer múltiples relaciones entre los espacios requeridos por los distintos servicios de Cine-Teatro, Escuela de Música, Sala de Exposiciones, Oficinas del Área de Cultura y Bar-Cafetería.

El proyecto resuelve la totalidad del programa en un único edificio, que pretende obtener el máximo provecho tanto de la interrelación de usos planteada, como de la geometría y topografía del solar. El edificio se organiza a partir del escenario de la sala principal, situado en la cota más baja del solar para permitir el desarrollo del graderío de butacas de acuerdo con el desnivel del terreno, en dos tramos de diferente pendiente. Rodeando el vacío del escenario se disponen, a distintas alturas y en forma de "U", tanto los espacios de apoyo al escenario como los propios de la Escuela de Música y del Área Administrativa.

El acceso a la sala principal se plantea desde el lado opuesto al escenario a través de un vestíbulo desdoblado en dos alturas, coincidiendo en cota con los dos corredores de acceso de que disponen los espectadores. El de cota inferior comunica directamente con el acceso a la Escuela de Música desde la calle Ondarreta, sirviendo además como vestíbulo de la Sala de Pequeños Conciertos (situada bajo el tramo inferior del graderío de la sala principal) y de la Sala de Exposiciones (situada bajo el tramo superior del graderío). El de cota superior se extiendie en el espacio publico hasta el límite Norte del solar, configurando una plaza que adquiere la condición de ensanchamiento de la Calle Nagusia y antesala del nuevo equipamiento. Desde la plaza se plantea una comunicación directa con la Calle Ondarreta mediante una escalinata, describiendo un flujo que atraviesa el edificio y configura un corredor exterior que discurre entre el vestíbulo de acceso y la cafetería."

Extracto Memoria del proyecto, www.ganchegui.com

Ondorio Nagusiak:

-Nahiz eta nire proiektuaren programa berdina ez izan, tamaina antzeko herri batean eginiko kultur etxea da. Bertan proposatzen den auditorioak eta nik beharko dudanak antzeko tamaina dute.

-Eraikin hau, nire orubearen antzera maldan kokatua dago. Interesgarria da, gancheguik malda hau bere proiektua eratzeko nola erabiltzen duen.

-Ikusle, langile eta zamalanetarako sarrera ezberdinak erabiltzen dira eta elkarren artean oso ezberdinduak azaltzen dira; kota eta kale ezberdinetan. Kontuan izan beharreko gauza bat da.